2ـ فرشتگان و جنّیان:
على ـ علیه السلام ـ مى فرماید: (خداوند حضرت مهدى (عج) را با فرشتگان جن و شیعیان مخلص یارى مى کند.)[1] امام باقر ـ علیه السلام ـ نیز مى‌فرماید: )فرشتگانى که در جنگ بدر به پیامبر(صلى الله علیه وآله) یارى دادند هنوز به آسمان باز نگشته‌اند تا اینکه حضرت صاحب‌الامر را یارى رسانند و تعدادشان پنج هزار فرشته مى‌باشد.([2]

3ـ فرشتگان زمین:
محمد بن مسلم مى‌گوید: از امام صادق ـ علیه السلام ـ درباره میراث علم و اندازه آن پرسیدم حضرت پاسخ داد که خداوند در شرق و غرب عالم دو شهر دارد که در آن گروهى سکونت دارند و هر چند موقعى یک بار با آنان دیدار مى‌کنم و آنان از ظهور قائم مى‌پرسند.
گروهى از آنان از روزى که به انتظار قائم (عج) بوده‌اند سلاح خود را به زمین نمى‌گذارند. آنان از خداوند مى‌خواهند که حضرت را به آنان بنمایاند. در هنگامى که امام مهدى قیام مى‌کند آنان همراه او مى‌باشند... اجتماع آنان متشکل از پیر و جوان است... این گروه از اندیشه و دستورات امام آگاه بوده و آن را اجرا مى‌کنند... این سپاهیان را به جنگ هند، دیلم، روم، بربر، فارس، جابرسا و جابلقا که دو شهر در شرق و غرب است مى‌فرستد. تمام پیروان ادیان را به اسلام، یکتاپرستى و ولایت ائمه ـ علیهم السلام ـ دعوت مى‌کنند که در صورت اجابت، مردم رهایى مى‌یابند و اگر تخلف کردند به قتل مى‌رسانند که در تمام شرق و غرب عالم همگان ایمان مى‌آورند.[3]

4ـ تابوت موسى علیه السلام:
هنگام ظهور ولى‌عصر(عج) حضرت عیسى علیه السلام فرود مى‌آید و کتاب‌ها را از انطاکیه گردآورى مى‌کند خداوند بر روى او از چهره (ارم ذات العماد) پرده بر مى‌دارد و کاخى را که حضرت سلیمان پیش از مرگش ساخت آشکار مى‌سازد و حضرت دارائی‌هاى کاخ را گردآورى مى‌کند و آن را بین مسلمانان تقسیم مى‌نماید و تابوتى را که خداوند به (اربیا) دستور انداختن آن را در دریاى طبرستان داده بود خارج مى‌سازد، در آن تابوت آنچه را که خاندان موسى و هارون به یادگار گذاشته اند موجود است و نیز الواح و عصاى موسى و قباى هارون و ده صاع از غذایى که بر بنى‌اسرائیل فرود مى‌آمد و مرغ‌هاى بریانى که بنى اسرائیل براى آیندگان خود ذخیره کرده‌اند در آن مى‌باشد آنگاه به کمک آن تابوت شهرها را مى‌گشاید همانگونه که پیش از او نیز چنین کردند.[4] بنابراین در پیروزى انقلاب جهانى امام زمان قدرت فردى و انسانى، نیروهاى مردمى و امدادهاى غیبى نقش دارند همچنانکه از روایات و احادیث این مطالب روشن گردید.

* سلاح جنگی امام زمان(ع):

در روایات گوناگونى، از معصومان، که به حد تواتر نیز رسیده اند، آمده است:
وقتى شر و فساد دامنگیر عالم بشود; نشانه هاى ظهور آشکار مى شود و ظلم و ستم همه جا را فرامى گیرد. امام زمان(عج)، بزرگ پرچمدار عدالت اجتماعى، قیام مى کند و زمین را پر از عدل و داد مى سازد.
بر عبارت، (یملأ الأرض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئت ظلماً و جوراً)[5]تصریح شده است. اما به راستى حضرت ولى عصر(عج) چگونه عدالت را حاکم مى سازد؟ چگونه قدرت هاى قاهر و ستمگر را مغلوب خواهد کرد; چگونه تبهکاران را از بین خواهد برد؟[6]

در آیات و روایات فراوانى آمده است که، امام زمان(عج) حکومت را از دست کفار و مشرکان مى‌گیرد و آن را به دست صالحان مى‌سپارد. اما در عصرى که قدرت‌هاى جهنمى مخرب‌ترین سلاح‌هاى شیمیایى و هسته‌اى را تولید و استفاده مى‌کنند، چگونه مى‌توان تصور مبارزه با آنان را در سر گذراند؟

آنچه روشن است، این که امام زمان(عج) بى‌شک از راه مصالحه وارد نمى‌شود و ذره‌اى در برابر ستمکاران کوتاه نمى‌آید. امام صادق علیه السلام مى‌فرمایند:
قائم و اصحابش آن قدر نبرد مى‌کنند، که دیگر مشرکى نماند.[7]

نسبت به کیفیت این جنگ و ابزار آن، در روایات بسیارى تعبیر (بالسیف)[8]; یعنى (با شمشیر)، آمده است. اکنون سخن این جا است که چگونه با شمشیر مى‌توان بر هزاران پوند بمب‌هاى هسته‌اى، که حتى تعدادى اندک از آن هم براى ویران ساختن کره ى زمین کافى است، مقابله کرد؟ در این باره چندین پاسخ وجود دارد، که به بیان پاره‌اى از آنها مى‌پردازیم:

الف) برخى در پاسخ مى‌گویند: (همان طور که در روایات هم آمده است، امام زمان(عج) با همان شمشیر، قیام خواهد کرد; ولى این قیام زمانى خواهد بود که منابع انرژى، همچون: نفت، گاز و... و ذخایر آن پایان یافته باشد و استفاده از ابزارها و اختراعاتى که متکى به این انرژى‌ها هستند، ناممکن شود. در این حال، بشر به همان وضع نخستین بازمى گردد، و آنگاه تسلط بر قدرت هاى جهانخوار با شمشیر، چندان دور از ذهن نخواهد بود.[9]

ب) در برابر نظر فوق، دیگران در پاسخ معتقدند که، خروج امام زمان(عج) با شمشیر، کنایه از نبرد است و این روایات در مقام بیان نوع سلاح نیست; بلکه از آن جهت که در زمان صدور این روایات، سلاحى جز شمشیر براى مخاطبان قابل تصور نبوده است، از این تعبیر استفاده کرده اند. معناى مدنظر از این تعبیر، شاید چنین بوده است که جنگ و خونریزى از برنامه هاى لاینفک انقلاب حضرت مهدى(عج) است. اما، حال این که، چگونه حضرت بر قدرت هاى بزرگ ستمگر، چیره خواهد شد، پاسخ هاى دیگرى داده اند، که آنها را بررسى مى کنیم.

1. برخى مى‌گویند: در عصر ظهور، ستمگرانِ زمانه با سلاح‌هایى که خود ساخته‌اند، به جنگ با یکدیگر مى‌پردازند و خداوند آنان را به خود مشغول مى‌کند; بنابراین، وقتى قدرت آنان به دست خودشان از بین رفت و ضعیف شدند، آنگاه امام زمان(عج) ظهور مى‌کنند و بساط آنان را بر مى‌چینند. چنان که در روایتى از امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ آمده است:
لایخرج المهدى حتى یقتل ثلث و یموت ثلث و یبقى ثلث.[10]
اگر فعل (یقتل) رامجهول بخوانیم; یعنى، حضرت مهدى(عج) قیام نمى‌کند; مگر در زمانى که یک سوم از جمعیت دنیا کشته شده باشد و یک سوم بر اثر بیمارى و مرگ طبیعى از بین رفته باشد و تنها یک سوم باقى مانده باشد; بدیهى است که در این حال، چیره شدن بر این جمعیت آسان خواهد شد. این دسته، روایت مزبور را مؤید گفتار خود مى‌دانند.[11]

2. امّا نسبت به پاسخ‌هایى که بیان کردیم، بهترین پاسخ همین است که، سیره خداوند در اتمام حجت خود بر بندگانش چنان بوده است که، همیشه رسولان خود را متناسب با وضع خاص همان عصر مى‌فرستاده است; مثلاً، در عصر سحر و جادو، موسى را مى‌فرستد; در عصر طب، عیسى را; در عصر سخنورى، محمد مصطفى(صلى الله علیه وآله) را و... .
خداوند در قرآن مى‌فرماید: (و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم);[12] یعنى هیچ رسولى را نفرستادیم; مگر به زبان همان قوم خویش تا (آنچه را که گفته‌ایم) برایشان بیان کند.

در عصر ظهور نیز، دنیاى علم و فناورى دیدگان را خیره مى‌سازد و عقل را درحیرت فرو مى‌برد. در چنین وضعى بهترین وسیله اتمام حجت و مبارزه، همان راه علم است. در این هنگام اگر شخصى پدیدار شود، که بزرگ ترین دروازه‌هاى دانش را بگشاید و پایه‌هاى دانش‌هاى پیشین را متزلزل سازد; بى‌شک همگان در برابر او خاضع مى‌شوند و حتى اگر بخواهند با سلاح آتشین با او به نبرد برخیزند; سلاح‌هایشان در برابر اعجاز علمى و سلاح‌هاى ساخته شده او، پشیزى نخواهد بود.

امام زین العابدین علیه السلام در یک بیان رمزگونه مى‌فرمایند:
دانش بیست و هفت حرف است و همه آنچه را که فرستادگان پیشین آورده اند، دو حرف بیش تر نبوده است; بنابراین، مردم تا به امروز، چیزى بیش از این دو حرف را نمى دانند; امّا وقتى قائم آل محمد(عج) قیام فرماید، بیست و پنج حرف دیگر را او هویدا خواهد ساخت و آن را در میان مردم گسترش مى دهد و دو حرف پیشین را هم ضمیمه مى‌سازد تا دروازه هاى دانش کاملاً گشوده شود و همه بیست و هفت حرف آشکار شود.[13]
------------------
پی‌نوشت‌ها :
[1]. ارشاد القلوب، دیلمى، ص 268.
[2]. مستدرک الوسایل، ج 2، ص 448.
[3]. بحارالانوار، ج 27، ص 41. ج 54، ص 334.
[4]. غایت المرام، ص 697. الشیعه و الراجعه، ج 1، ص 136.
[5]. طبرسى، الاحتجاج، ج 1، ص 68 و ج 2، ص 290; دیلمى، ارشاد القلوب، ج 2، ص 314; شیخ مفید، اعلام الورى، ص 398; شیخ صدوق، الامالى، ص 26; طبرى، دلائل الامامه، ص 235 و 255; مطهر حلى، العدد القویه، ص 89 و 91; صدوق، علل الشرایع، ج 1، ص 161; شیخ طوسى، الغیبه، ص 80 و اربلى، کشف الغمه، ج 2، ص 438.
[6]. انبیاء/ 105; صف/ 9; نور: 54; قصص/ 4 .
[7]. اثبات الهداه، ج 7، ص 345.
[8]. کلینى، الکافى، ج 1، ص 407 و ج 5، ص 279.
[9]. حسین حیدرى کاشانى، حکومت عدل گستر در دست مهدى منتظر، ص 240 ـ 270.
[10]. حسین حیدرى کاشانى، همان، ص 240.
[11]. ابراهیم امینى، دادگستر جهان یا مهدى موعود.
[12]. ابراهیم/ 4.
[13]. علامه مجلسى، بحارالانوار، ج 52، ص 336.
------------------
منبع: اندیشه قم