به گزارش خبرگزاری مهر، گفته می شود انسان در دوران زندگی خود حتی از پنج درصد از توانایی های مغزی خود استفاده نمی کند و هیچکس مانند آلبرت اینشتین نتوانست این محدودیت در استفاده از توانایی مغزی را به بالاترین حد ممکن بشکند و از آن عبور کند. اینشتین جهان را واداشت تا دیدگاهش را درباره فیزیک تغییر دهد. وی یکی از نخبه ترین ریاضیدانان تاریخ به شمار می رود و مشارکت وی در علم فیزیک امری کاملا واضح و مشهود است.

اینشتین در 14 مارچ سال 1879 در شهر "الم" آلمان متولد شد و از همان کودکی اطرافیان خود را وا می داشت تا او را به عنوان کودکی فراتر از بشر توصیف کنند. او تا سه سالگی به سختی قادر به صحبت کردن بود. تحصیلات رسمی وی نیمه تمام باقی ماند زیرا اینشتین به دلیل نارضایتی از شیوه تدریس در مدارس، مدرسه را در نیمه راه رها کرد. به اعتقاد وی سیستم آموزشی و تحصیلی در آن زمان دچار نقصهای فراوان بوده و معلمها به جای درس دادن به شیوه ای درست، تنها به دادن اطلاعات ساده و قبولی دانش آموزان در امتحانات بسنده می کردند. از آنجایی که وی این شیوه از درس خواندن را کاملا بیهوده می دید خواندن ریاضی و فیزیک را در خانه آغاز کرد.

در سال 1895 اینشتین به منظور تکمیل دوره دبیرستان خود به مدرسه سوئیسی آرائو رفت و در آنجا بود که نظریه اش مجال حضور پیدا کرد و وی با نظریه الکترومغناطیسی جیمز مکسول آشنا شد. وی در سن 17 سالگی وارد موسسه تکنولوزی زوریخ شد و مطالعات خود را در زمینه فیزیک ادامه داد.

او پس از فارغ التحصیلی در یک اداره ثبت مشغول به کار شد و در همان زمان نوشتن مقاله های علمی اش که به شهرت وی منجر شد را آغاز کرد. سپس به مقام استادی موسسه تکنولوژی زوریخ دست پیدا کرد و در سال 1909 و پس از نوشتن سه مقاله درباره تاثیرات فوتوالکتریکی، حرکت برونین و نسبیت خصوصی عنوان معجزه سال را به خود اختصاص داد. همچنین در همان سال و نظریه نسبیت، ارتباط میان مظریه الکترومغناطیس و حرکات معمولی را کشف کرد. این سه مقاله آلبرت اینشتین را در تاریخ جهان برای همیشه جاودان ساختند.

اینشتین در سال 1911 به عنوان یکی از مشهورترین دانشمندان جهان کشف جدیدی کرد. وی اعلام کرد نور ستاره ها تحت تاثیر گرانش خورشید قابلیت انحنا یافتن و انحراف دارند. وی در سال 1915 در نهایت نظریه نسبیت خود را رسما اعلام کرد. این نظریه برای وی شهرت بین المللی به دنبال داشت و در پی آن در سال 1921 جایزه ارزشمند نوبل فیزیک را نه به خاطر نظریه نسبیت عمومی بلکه به خاطر مطالعاتش بر روی تاثیرات فوتو الکتریکی دریافت کرد. در سال 1929 مطالعه بر روی نظریه کوانتوم را آغاز کرد که در آن زمان نظریه ای کاملا دیوانه وار به نظر می آمد با این حال اینشتین به فعالیت خود ادامه داد و اعلام کرد این نظریه می تواند ماهیت علم را متحول سازد.

وی در سال 1933 به آمریکا رفت تا زندگی تحت حکمفرمایی دولت نازی را تجربه نکند و در نهایت در سال 1955 در سن 76 سالگی به دلیل بیماری طولانی مدتی که با آن دست به گریبان بود، از دنیا رفت.

بر اساس گزارش زی نیوز، افرادی مانند آلبرت اینشتین در یک دوران تنها یکبار متولد می شوند. افرادی که تفکر آنها بسیار فراتر از عصری است که در آن زندگی می کنند. تفکری که در این کلام مشهور به خوبی خود را نمایان ساخته است: "زیباترین احساسی که می توان آن را تجربه کرد، حس ابهام است. ابهام منبع تمامی هنرهای حقیقی و تمامی دانشها است. فردی که این احساس برایش غریب باشد، آنکه نتواند در برابر اسرار خلقت حیرت زده و مبهوت باشد، با مرده تفاوتی ندارد."