معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4364666
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 319
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
پارسا نیوز NewsParsa نوشت؛ ملت بزرگ ایران برای اولین بار در طول تاریخ سی ساله انقلاب اسلامی پدیده‌ایی را مشاهده کرد که تاکنون مشاهده نکرده بود؛ هر قدر مشارکت عمومی در یک انتخابات بالاتر باشد. باید جشن و شیرینی آن نیز گسترده تر باشد اما میر حسین موسوی با رفتار و حرکت‌های خودیش و بدون استدلال‌های حقوقی، مسیری را طی کرد که ثبت تاریخی آن برای آینده کشور و نظم می تواند الگویی انحرافی را نهادینه کند. میر حسین بدعت‌هایی را ابداع کرد که در بسیاری از انقلابیون و مردم را جریحه دار کرد و همگان با دستی به دهان گرفته چراهای مختلفی را طرح می‌کند.
مروری به بدعت‌های موسوی
- عدم مراعات قواعد مردم سالاری دموکراسی ضوابطی دارد که به صورت قرار دادی دو طرف مبارزه پذیرفته اند. مسیر حسین بعد از باخت ریل حرکت خود را از مسیر قانون جدا کرده و به سمت التهاب اجتماعی پیش رفت و هیچ گونه استدلالی برای نحوه تقلب با تفاوت 11 میلیون رای ارائه نمی کند. از یکی از راهپیمایان عصر 25 خرداد پرسیدم سند شما مبنی بر تقلب چیست که اکنون به خیابان آمده اید: گفت من نمی دانم ما به گفته آقای موسوی اعتماد داریم بنابراین میر حسین مسیر را برای چنین رفتاری در انتخابات آتی کشور باز کرد و رویه‌ای را ایجاد کرد که در حافظه ملت ماندگار خواهد شد. او ثابت کرد که می توان در وسط بازی، قواعد را عوض و یک طرف اعلام پیروزی کرد.
- عدم ارجاع مشکلات به مراجع قانونی و بی اعتبار دانستن آنها میر حسین از او مشی‌ای را دنبال می کرد که دولت، شورای نگهبان و مجریان را قبول ندارد. این مشی ابتدا به ساکن و قبل از انجام هر گونه تخلفی قابل تامل بود.
تشکیل کمیته صیانت دو ماه قبل از انتخابات مکاتبه با رهبر برای مشکلات کوچک و صدور بیانیه خطاب به ملت به جای شکایت به شورای نگهبان بدعت‌های جدید ایشان است کسی که ساز و کار قانونی کشور و نظام خود را قبول ندارد چگونه می توانست فردای انتخابات و پیروزی با آنها کار کند، لذا بسیاری از افرادی که رفتار میر حسین را در فردای انتخابات دیدند، خدا را شکر می کنند که ایشان رئیس جمهور نشد و گرنه ...
- صدور بیانیه آشوب طلبانه و دعوت به حرکت‌های خیابانی؛
میر حسین به محض احراز صحنه شکست، رای چهل میلیونی مردم را خیمه شب بازی خواند و خواستار استمرار موج سبز شد. تحلیگران و نخبگان و حقوقدانان از این حرکت انحرافی بسیار متعجب شدند که چرا میر حسین اعتراض خود را در چارچوب قانون طرح نمی کند مگر او نبود که یکی از اهداف اساسی خود را اجرای قانون می دانست مگر وی، دولت فعلی را قانون ستیز و قانون گریزی نمی دانست؟ چگونه است که خود مسیر غیر قانونی را عریان طی می کند. صدور بیانیه تهییجی به جای اعتراض قانونی یکی دیگر از بدعت‌های ثبت شده در انتخابات ایران به حساب می آید.
- برگزاری راهپیمایی غیر قانونی
میر حسین که شاخصه اصلی دولت فعلی را قانون ستیزی می دانست بدون اخذ مجوز قانونی طرفداران خود را به خیابان می ریزد و خود نیز شخصا بین آنها حاضر و در سخنرانی خود به نهادهای قانونی و نظارتی نظام حمله می کند. در خواست برگزاری راهپیمایی سراسری در کشور و پایتخت به خاطر اعتراض به نتیجه انتخابات، قبل از بررسی و پیگیری راه های قانونی، یکی دیگر از بدعت‌های میر حسین به حساب می آید.
ایجاد زمینه برای جولان ضد انقلاب
ضد انقلاب بودن افراد سازمان یافته قطعی است، اگر چه میر حسین باز ژست دموکرات مابانه چنین نظری را رد می‌کند نوع شعارها نوع حملات فیزیکی، حمل اسلحه و سلاح سرد و عربده کشی حکایت از آن دارد که در سایه زمینه سازی میر حسین ضد انقلاب، اراذل، سابه دارها و ... به میدان انتقام آمده‌اند، چه حاشیه امنی برای آنان بهتر از شعار الله اکبر و پیشانی بند نخست وزیر امام اراذل و اوباش باید از ایشان تقدیر ویژه نمایند زیرا او توانست هویت آنان را بازگرداند.
ایجاد زمینه برای سخره گرفتن نظام توسط غرب
دنیای غرب که مدعی وجود مردم سالاری در ایران است، متمسک خوبی دست آورد.
آنان حوادث اخیر را نه درون خانواده انقلاب می دانند و نه بین اراذل و مردم. آنان اراذل را طرفداران جامعه مدنی خواندند و نظام مقدس جمهوری اسلامی را به عنوان عامل سرکوب آزادیخواهان معرفی کردند. غرب نیز مانند میر حسین انتخاب چهل میلیونی ما را یک بازی تلقی کردند و سلامت آنان را به چالش فراخواندند. اوباما، را طرفداران دموکراسی دانست که به آنان خیانت شده است.
- ایجاد خانه‌های تیمی برای طراحی اعمال غیر قانونی
در تحلیل‌های قبل از انتخابات این نکته وجود داشت که تشکیل کمیته صیانت از آرای در عین القای قطعی بودن پیروزی نمی تواند بدون طراحی دیگر باشد. کروبی در دانشگاه آزاد نجف آباد تشکیل خانه های تیمی را بر ملا کرد. دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی نیز با دستگیری سران مجاهدین و مشارکت خصوصا در قیطریه این موضوع را به اثبات رساند. هدف این اقدام اگر طراحی اقدامات اخیر نباشد. چه می تواند باشد؟
- مکاتبه و مراجعه بی‌ربط به رهبری به جای مراجعه به کانال های قانونی
میر حسین در اول انتخابات، دو نامه به رهبری نوشت؛ حتی برای تمدید ساعت رای گیری بعد از ساعت 22 از طریق رهبری اقدام کرد. این رفتار از دو حالت خارج نیست؛ با ایشان هیچ نهادی را شایسته و واجد صلاحیت نمی داند یا آنقدر روحیه استکباری بر خود حاکم کرده است که خود را شایسته تماس با کمتر از رهبری نمی بیند.
- تبدیل مهم ترین انتخاب ملت به خاطره‌ای تلخ، شرکت چهل میلیونی ملت در انتخابات به فرموده رهبری جشن حقیقی بود میر حسین در سایه شکست سنگین و حرکت‌های غیر قانونی و عبوسانه این شیرینی را تلخ و همگان را در بهت و حیرت فرو برد. مردمی که باید در جشن شرکت می کردند از ترس تخریب منازل و اماکن با اسید پاشی به صورت در خانه زمین گیر شدند و به حواثد بعد از انتخابات و کشته شدن تعدادی در حوادث مذکور شیرینی انتخابات به گلی فراموش شد. میر حسین در شعارهای انتخاباتی مدعی بود که برای ایجاد نشاط و شادابی آمده است.
- ایجاد شبه نسبت به سلامت سیاسی نظام
میر حسین با خیمه شب بازی خواندن انتخابات و اعلام علنی مبنی بر عدم اعتماد به شورای نگهبان و اصرار بر ابطال انتخابات بدون ارائه دلیل قابل پسند) نظام سیاسی ایران را نظامی معرفی کرد که رای مردم در آن بی تاثیر ، فرمایشی و بی خاصیت است و حاکمیت هر چه بخواهد انجام می دهد ایجاد آسیب به سرمایه اجتماعی نظام که همان اعتماد عمومی ملت است مهمترین خیانت موسوی در این عرصه است.
- سیاسی کردن مسائل حقوقی پیگیری تخلفات انتخاباتی امری است حقوقی و طرح آن در مجامع عمومی برای تحریک و تهییج قطعا منتج به نتیجه نخواهد شد.
میر حسین کسی نیست که این موضوع را نداند، اما با سیاسی کردن مساله ثابت نمود که به دنبال شفافیت و بررسی مجدد نیست. او هر چیزی را که مانع رسیدن وی به کرسی ریاست جمهوری شود، سرکوب خواهد کرد. استمرار آشوب‌ها به رغم کشته شدن بی گناهان نمونه‌ا از این سیاسی کاری و سماجت خود خواهانه است.
- عدم همبستگی بین مطالبه و استدلال‌ها
میر حسین در دیدار رهبر، در جامعه طرفداران در خیابان آزادی و در نامه به شورای نگهبان خواستار ابطال انتخابات شده است و طبیعتا برای این مدعا باید استدلال های محکمه پسند و حقوقی ارائه دهد.
ایشان در نامه‌ای خود به شورای نگهبان از جمله دلایل زیر را مطرح می کند. 1- احمدی نژاد به هاشمی و ناطق توهین کرده است. 2 - دوران امام را زیر سوال برده است. 3- برای نمایندگان بنده کارت به موقع صادر نشده است. 4 - بسیج در انتخابات دخالت کرده است. خانم ایشان نیز مدعی است برای رای میر حسین در لرستان (آزادگان رهنمود) و آذربایجان شرقی ( زادگاه میر حسین) بیشتر و احمدی نژاد باشد. این استدلال آنقدر بی اساس است که هر کس آن را مطالعه می کند رفتاری را نشان می دهد که در مقابل یک طنز نشان می دهد.
- بی توجهی به نظرات رهبری
در جلسه میر حسین با رهبری که بعد از انتخابات تشکیل شد، به ایشان توصیه شد که کانال‌های قانونی را طی کند و به شورای نگهبان نیز تاکید شد با دقت از حقوق میرحسین صیانت کند اما ایشان که به کمتر از ابطال راضی نمی شود، بعد از خروج از محضر رهبری مجددا بیانیه صادر کرد راهپیمایی غیر قانونی انجام داد و در آن راهپیمایی غیر قانونی شرکت و سخنرانی کرد.
خاتمی نیز بیانیه دروغین مبنی بر عدم شرکت در راهپیمایی به جهت غیر قانونی بودن راهپیمایی، صادر کرد اما شخصا در آن حضور یافت . رهبری، میر حسین را به طی مسیر قانونی فرار می خواند میر حسین در راهپیمایی اعلام می دارد به شورای نگهبان اعتماد ندارد...
مروری به بدعت‌های موسوی
- عدم مراعات قواعد مردم سالاری دموکراسی ضوابطی دارد که به صورت قرار دادی دو طرف مبارزه پذیرفته اند. مسیر حسین بعد از باخت ریل حرکت خود را از مسیر قانون جدا کرده و به سمت التهاب اجتماعی پیش رفت و هیچ گونه استدلالی برای نحوه تقلب با تفاوت 11 میلیون رای ارائه نمی کند. از یکی از راهپیمایان عصر 25 خرداد پرسیدم سند شما مبنی بر تقلب چیست که اکنون به خیابان آمده اید: گفت من نمی دانم ما به گفته آقای موسوی اعتماد داریم بنابراین میر حسین مسیر را برای چنین رفتاری در انتخابات آتی کشور باز کرد و رویه‌ای را ایجاد کرد که در حافظه ملت ماندگار خواهد شد. او ثابت کرد که می توان در وسط بازی، قواعد را عوض و یک طرف اعلام پیروزی کرد.
- عدم ارجاع مشکلات به مراجع قانونی و بی اعتبار دانستن آنها میر حسین از او مشی‌ای را دنبال می کرد که دولت، شورای نگهبان و مجریان را قبول ندارد. این مشی ابتدا به ساکن و قبل از انجام هر گونه تخلفی قابل تامل بود.
تشکیل کمیته صیانت دو ماه قبل از انتخابات مکاتبه با رهبر برای مشکلات کوچک و صدور بیانیه خطاب به ملت به جای شکایت به شورای نگهبان بدعت‌های جدید ایشان است کسی که ساز و کار قانونی کشور و نظام خود را قبول ندارد چگونه می توانست فردای انتخابات و پیروزی با آنها کار کند، لذا بسیاری از افرادی که رفتار میر حسین را در فردای انتخابات دیدند، خدا را شکر می کنند که ایشان رئیس جمهور نشد و گرنه ...
- صدور بیانیه آشوب طلبانه و دعوت به حرکت‌های خیابانی؛
میر حسین به محض احراز صحنه شکست، رای چهل میلیونی مردم را خیمه شب بازی خواند و خواستار استمرار موج سبز شد. تحلیگران و نخبگان و حقوقدانان از این حرکت انحرافی بسیار متعجب شدند که چرا میر حسین اعتراض خود را در چارچوب قانون طرح نمی کند مگر او نبود که یکی از اهداف اساسی خود را اجرای قانون می دانست مگر وی، دولت فعلی را قانون ستیز و قانون گریزی نمی دانست؟ چگونه است که خود مسیر غیر قانونی را عریان طی می کند. صدور بیانیه تهییجی به جای اعتراض قانونی یکی دیگر از بدعت‌های ثبت شده در انتخابات ایران به حساب می آید.
- برگزاری راهپیمایی غیر قانونی
میر حسین که شاخصه اصلی دولت فعلی را قانون ستیزی می دانست بدون اخذ مجوز قانونی طرفداران خود را به خیابان می ریزد و خود نیز شخصا بین آنها حاضر و در سخنرانی خود به نهادهای قانونی و نظارتی نظام حمله می کند. در خواست برگزاری راهپیمایی سراسری در کشور و پایتخت به خاطر اعتراض به نتیجه انتخابات، قبل از بررسی و پیگیری راه های قانونی، یکی دیگر از بدعت‌های میر حسین به حساب می آید.
ایجاد زمینه برای جولان ضد انقلاب
ضد انقلاب بودن افراد سازمان یافته قطعی است، اگر چه میر حسین باز ژست دموکرات مابانه چنین نظری را رد می‌کند نوع شعارها نوع حملات فیزیکی، حمل اسلحه و سلاح سرد و عربده کشی حکایت از آن دارد که در سایه زمینه سازی میر حسین ضد انقلاب، اراذل، سابه دارها و ... به میدان انتقام آمده‌اند، چه حاشیه امنی برای آنان بهتر از شعار الله اکبر و پیشانی بند نخست وزیر امام اراذل و اوباش باید از ایشان تقدیر ویژه نمایند زیرا او توانست هویت آنان را بازگرداند.
ایجاد زمینه برای سخره گرفتن نظام توسط غرب
دنیای غرب که مدعی وجود مردم سالاری در ایران است، متمسک خوبی دست آورد.
آنان حوادث اخیر را نه درون خانواده انقلاب می دانند و نه بین اراذل و مردم. آنان اراذل را طرفداران جامعه مدنی خواندند و نظام مقدس جمهوری اسلامی را به عنوان عامل سرکوب آزادیخواهان معرفی کردند. غرب نیز مانند میر حسین انتخاب چهل میلیونی ما را یک بازی تلقی کردند و سلامت آنان را به چالش فراخواندند. اوباما، را طرفداران دموکراسی دانست که به آنان خیانت شده است.
- ایجاد خانه‌های تیمی برای طراحی اعمال غیر قانونی
در تحلیل‌های قبل از انتخابات این نکته وجود داشت که تشکیل کمیته صیانت از آرای در عین القای قطعی بودن پیروزی نمی تواند بدون طراحی دیگر باشد. کروبی در دانشگاه آزاد نجف آباد تشکیل خانه های تیمی را بر ملا کرد. دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی نیز با دستگیری سران مجاهدین و مشارکت خصوصا در قیطریه این موضوع را به اثبات رساند. هدف این اقدام اگر طراحی اقدامات اخیر نباشد. چه می تواند باشد؟
- مکاتبه و مراجعه بی‌ربط به رهبری به جای مراجعه به کانال های قانونی
میر حسین در اول انتخابات، دو نامه به رهبری نوشت؛ حتی برای تمدید ساعت رای گیری بعد از ساعت 22 از طریق رهبری اقدام کرد. این رفتار از دو حالت خارج نیست؛ با ایشان هیچ نهادی را شایسته و واجد صلاحیت نمی داند یا آنقدر روحیه استکباری بر خود حاکم کرده است که خود را شایسته تماس با کمتر از رهبری نمی بیند.
- تبدیل مهم ترین انتخاب ملت به خاطره‌ای تلخ، شرکت چهل میلیونی ملت در انتخابات به فرموده رهبری جشن حقیقی بود میر حسین در سایه شکست سنگین و حرکت‌های غیر قانونی و عبوسانه این شیرینی را تلخ و همگان را در بهت و حیرت فرو برد. مردمی که باید در جشن شرکت می کردند از ترس تخریب منازل و اماکن با اسید پاشی به صورت در خانه زمین گیر شدند و به حواثد بعد از انتخابات و کشته شدن تعدادی در حوادث مذکور شیرینی انتخابات به گلی فراموش شد. میر حسین در شعارهای انتخاباتی مدعی بود که برای ایجاد نشاط و شادابی آمده است.
- ایجاد شبه نسبت به سلامت سیاسی نظام
میر حسین با خیمه شب بازی خواندن انتخابات و اعلام علنی مبنی بر عدم اعتماد به شورای نگهبان و اصرار بر ابطال انتخابات بدون ارائه دلیل قابل پسند) نظام سیاسی ایران را نظامی معرفی کرد که رای مردم در آن بی تاثیر ، فرمایشی و بی خاصیت است و حاکمیت هر چه بخواهد انجام می دهد ایجاد آسیب به سرمایه اجتماعی نظام که همان اعتماد عمومی ملت است مهمترین خیانت موسوی در این عرصه است.
- سیاسی کردن مسائل حقوقی پیگیری تخلفات انتخاباتی امری است حقوقی و طرح آن در مجامع عمومی برای تحریک و تهییج قطعا منتج به نتیجه نخواهد شد.
میر حسین کسی نیست که این موضوع را نداند، اما با سیاسی کردن مساله ثابت نمود که به دنبال شفافیت و بررسی مجدد نیست. او هر چیزی را که مانع رسیدن وی به کرسی ریاست جمهوری شود، سرکوب خواهد کرد. استمرار آشوب‌ها به رغم کشته شدن بی گناهان نمونه‌ا از این سیاسی کاری و سماجت خود خواهانه است.
- عدم همبستگی بین مطالبه و استدلال‌ها
میر حسین در دیدار رهبر، در جامعه طرفداران در خیابان آزادی و در نامه به شورای نگهبان خواستار ابطال انتخابات شده است و طبیعتا برای این مدعا باید استدلال های محکمه پسند و حقوقی ارائه دهد.
ایشان در نامه‌ای خود به شورای نگهبان از جمله دلایل زیر را مطرح می کند. 1- احمدی نژاد به هاشمی و ناطق توهین کرده است. 2 - دوران امام را زیر سوال برده است. 3- برای نمایندگان بنده کارت به موقع صادر نشده است. 4 - بسیج در انتخابات دخالت کرده است. خانم ایشان نیز مدعی است برای رای میر حسین در لرستان (آزادگان رهنمود) و آذربایجان شرقی ( زادگاه میر حسین) بیشتر و احمدی نژاد باشد. این استدلال آنقدر بی اساس است که هر کس آن را مطالعه می کند رفتاری را نشان می دهد که در مقابل یک طنز نشان می دهد.
- بی توجهی به نظرات رهبری
در جلسه میر حسین با رهبری که بعد از انتخابات تشکیل شد، به ایشان توصیه شد که کانال‌های قانونی را طی کند و به شورای نگهبان نیز تاکید شد با دقت از حقوق میرحسین صیانت کند اما ایشان که به کمتر از ابطال راضی نمی شود، بعد از خروج از محضر رهبری مجددا بیانیه صادر کرد راهپیمایی غیر قانونی انجام داد و در آن راهپیمایی غیر قانونی شرکت و سخنرانی کرد.
خاتمی نیز بیانیه دروغین مبنی بر عدم شرکت در راهپیمایی به جهت غیر قانونی بودن راهپیمایی، صادر کرد اما شخصا در آن حضور یافت . رهبری، میر حسین را به طی مسیر قانونی فرار می خواند میر حسین در راهپیمایی اعلام می دارد به شورای نگهبان اعتماد ندارد...