عارف الهي، فقيه صمداني و مربي نفوس آيت الله حاج ميرزا جواد آقاي ملكي تبريزي (رضوان الله تعالي عليه) از اعاظم علماي فقه و اصول و اخلاق و حكمت و عرفان عصر اخير بود.وي دو جلسه تدريس اخلاق يكي در منزل براي خواص و ديگري در مدرسه فيضيه براي عموم نيز داشت. امام خميني(ره) در نماز جماعت ايشان و نيز درس اخلاقي كه براي خواص در منزل ميگفته حاضر ميشدند. اين عارف وارسته بسياري از شيفتگان وصول حق را با دستورالعمل هاي خود دستگيري كردند. آنچه در ادامه مي خوانيد دستور العملي اخلاقي از آيتالله ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي خطاب به حاج شيخ محمدحسين كمپاني است:
فدايت شوم ...
طريق مطلوب را براي راه معرفت نفس گفتهاند: چون نفس انساني تا از عالم مثال خود نگذشته به عالم عقلي نخواهد رسيد، و تا به عالم عقلي نرسيده حقيقت معرفت حاصل نبوده و به مطلوب نخواهد رسيد.
بايد انسان يك مقدار زياده بر معمول، تقليل غذا و استراحت كند تا جنبه حيوانيت كمتر، و روحانيت قوت گيرد؛ و ميزان آن چنين است كه: انسان اولاً روز و شب زياده از دو مرتبه غذا نخورد حتي تنقل مابين الغذايين نكند. ثانياً هر وقت غذا ميخورد بايد مثلاً يك ساعت بعد از گرسنگي بخورد، و آن قدر بخورد كه تمام سير نشود.
اين در كمّ غذا؛ و اما كيفش بايد غير از آداب معروفه، گوشت زياد نخورد، به اين معني كه شب و روز هر دو نخورد، و در هر هفته دو سه دفعه هر دو را يعني هم روز و هم شب را ترك كند؛ و يكي هم اگر بتواند للتكيف نخورد، ولامحاله آجيلخور نباشد و اگر بتواند روزههاي سه روز هر ماه را ترك نكند.
و اما [درباره] تقليل خواب، شبانهروز شش ساعت بخوابد. و البته در حفظ لسان و مجانبت اهل غفلت اهتمام زياد نمايد. اينها در تقليل حيوانيت كفايت ميكند.
و اما تقويت روحانيت، اولاً دائماً بايد همّ و حزن قلبي به جهت عدم وصول به مطلوب داشته باشد. ثانياً تا ميتواند ذكر و فكر را ترك نكند كه اين دو، جناح سير آسمان معرفت است.
در ذكر عمده سفارش اذكار صبح و شام، اهمّ آنها كه در اخبار وارد شده و اهمّ تعقيبات صلوات و عمدهتر ذكر وقت خواب كه در اخبار مأثور است، لاسيما متطهّراً در حال ذكر به خواب رود.
و [درباره] شبخيزي، زمستانها سه ساعت، تابستانها يك ساعت و نيم. من در سجده "ذكر يونسيه " خيلي اثرها ديدهام يعني در مداومت آن، كه در شبانه روز ترك نشود، هر چه زيادتر انجام دادن اثرش زيادتر، اقلّ اقلّ آن چهارصد مرتبه است. بنده خود هم تجربه كردهام چند نفر هم مدّعي تجربهاند. يكي هم تلاوت قرآن كه به قصد هديه به حضرت ختميمرتبت(ص) خوانده شود.
منبع : هزار و يك كلمه، علامه حسنزاده آملي، ج 3، ص 13-11