نورسلطان نظربايف رئيس جمهور قزاقستان در اظهار نظري عجيب در "آستانه " پايتخت اين كشور، حجاب اسلامي بانوان را مغاير با فرهنگ ديني خواند و آن را امري انحرافي در اسلام دانست.
وي كه در جمع روشنفكران كشورش سخن مي‌گفت به صراحت تاكيد كرد كه من به عنوان رئيس جمهور قزاقستان در برابر پوشش حجاب و پوشيه در ميان جوانان، بخصوص دانش ‌آموزان و دانشجويان كاملا مخالف بوده و آنرا امري تحميل شده به آيين اسلام مي‌دانم.
به اعتقاد رئيس جمهور قزاقستان، اسلام واقعي چنين مقرراتي را در دل خود سراغ نداشته و ما بايستي ميان دين حقيقي و آيين‌هاي تحميل شده افراط گرايان، تفاوت قائل شويم.
كارشناسان بر اين اعتقادند كه وي با طرح چنين انديشه‌هايي از مسلمانان مي‌خواهد كه سنت‌هاي اسلامي و قرآني را مطابق يافته‌ها و خواسته‌هاي انسان مدرنيته نگاشته و در صورت مغايرت با اصول دموكراسي غربي، آنرا به كناري نهند و از آن بگذرند.
البته اين اظهارات در حالي صورت مي‌گيرد كه پس از شكست سياست‌هاي اسلام ستيزي كشورهاي غربي در اهانت به پيامبر بزرگوار اسلام و نشان دادن چهره‌اي خشن از مسلمانان، اين بار تئوري پردازان غربي به كمك عوامل متحد خود در كشورهاي مسلمان نشين با شبهه وارد كردن در مسائل عقيدتي و كلامي سعي دارند، مباني ايمان جوانان علاقه‌مند به اسلام را تضعيف كنند تا با فروريختن مباني ايماني، راه هرگونه سلطه و استعماري را بر آنان هموار كنند.
اين در حالي است كه در قزاقستان، طي ساليان اخير بحث‌هاي بسياري در مورد نحوه پوشش اسلامي در ميان برخي از دانش‌آموزان و دانشجويان مدارس و دانشگاه‌ها مطرح بود كه با اعلام موضع گيري صريح رئيس جمهور در ممنوعيت استفاده از حجاب، از اين پس دانش آموزان و دانشجويان دختر قزاقستاني بايستي بدون حجاب در سر كلاس‌هاي درس حاضر شوند.
اگر چه از چند سال پيش در برخي از كشورهاي اروپايي كه چند ميليون نفر اقليت مسلمان در آنجا زندگي مي‌كنند، هراز چند گاهي محدوديت‌هايي در مورد حجاب زنان و دختران مسلمان در مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات صورت مي‌گرفت و اين امر نيز همواره مورد انتقاد و اعتراض مسلمانان و آزادي خواهان قرار دارد، اما اقدامات اخير دولت‌هاي تاجيكستان و قزاقستان به عنوان كشورهايي با اكثريت مسلمان در ممنوعيت استفاده از حجاب اسلامي، مسئله‌اي تازه در كشورهاي منطقه است.
اگر در فرانسه و آلمان، نظام حاكم تصميمي بر خلاف خواست مسلمانان اتخاذ كرد به علت جمعيت كمتر مسلمانان و نوع مذهب و شرايط حاكم بر فضاي اين جوامع تا حدودي توجيهاتي را به همراه داشت، اما چون اين اقدام در كشوري با اكثريت مسلمان صورت مي‌گيرد با هيچ ملاك و معياري سازگار نبوده و به طور حتم تاثيرات كوتاه و بلند مدتي بر روند فعلي جامعه قزاقستان خواهد گذاشت.
كارشناسان مسائل سياسي معتقدند كه به عنوان تاثيرات كوتاه مدت، اين تصميم رئيس جمهور قزاقستان در آستانه انتخابات رياست جمهوري اين كشور، باعث كاهش محبوبيت و نفوذ نظربايف در ميان جامعه مسلمان قزاق خواهد شد.
پيش از اين نيز زماني كه اتحاديه مسلمانان قزاقستان از احزاب سياسي اين كشور خواست تا در انتخابات زود هنگام رياست جمهوري قزاقستان از نامزدي "مرادتيلي بيك‌اف " رئيس كميته اسلامي حقوق بشر منطقه‌اي حمايت كنند، دولت تحت امر نظربايف به بهانه اصل جدايي دين از دولت اعلام داشت كه امكاني براي شركت مسلمانان در انتخابات وجود ندارد.
در همان حال، كارشناسان اعلام كردند به رغم مخالفت دولت، معرفي نامزد كميته اسلامي حقوق بشر و حمايت اتحاديه مسلمانان قزاقستان از نامزدي وي با قانون اساسي اين كشور هيچ منافاتي نداشته زيرا اتحاديه مسلمانان قزاقستان حزبي سياسي با رويكردي ديني نبوده بلكه يك سازمان اجتماعي است كه با ساير سازمان‌هاي موجود در اين كشور متفاوت نيست و در چارچوب قانون، نامزد خود را جهت شركت در انتخابات اعلام كرده است.
در نهايت هم اينكه به دليل وجود نظام سياسي لائيك در قانون اساسي قزاقستان، اتحاديه مسلمانان اين كشور حق معرفي نامزد براي شركت در انتخابات رياست جمهوري قزاقستان را نيافت.
اين در حالي است كه كشورهاي مسلمان نشين بايستي بر خلاف انگيزه اصلي كشورهاي غربي كه بدنبال منافع اقتصادي يا سياسي صرف هستند، اولويت‌هاي مذهبي و فرهنگي را در روابط داخلي و خارجي خود در راس امور قرار دهند.
اگر رهبران كشورهاي آسياي مركزي تصور كنند كه اسلام به عنوان يك ايدئولوژي، توانايي ايفاي نقشي مهم در امور دولتي را نخواهند داشت، نشانگر خامي آنهاست، زيرا جلوه‌هاي سياسي، اجتماعي يا معنوي اسلام به عنوان تجلي نيرويي استوار در نقاط مختلف جهان، نشان از قدرت بالاي اسلام دارد همچنان كه نمونه موفق انقلاب اسلامي ايران به عنوان نظامي ديني، صحت گفته فوق را تاييد مي‌كند.
به اعتقاد كارشناسان امر، اينكه مسلمانان منطقه بايستي در اعمال رفتار‌هاي سنتي و ديني خود محدود شده و از شركت در جريان سياست باز بمانند، به مرور زمان محكوم و باطل خواهد شد و گذشت زمان، غفلت از به حساب آوردن مسلمانان در چارچوب تاثيرات اجتماعي و سياسي جوامع مختلف را نشان خواهد داد، آنچنان كه در كشورهاي عربي منطقه نشان داد.