اکنون این مصر است که غبار سال ها را از پیکره خود می‌تکاند تا دوباره برپاخیزد و عزت و کرامت خود را بازیابد و یکبار و برای همیشه کمپ دیوید را پس زند و بعد از این که جان و روح خویش را بازیافت به دامان مردمش بازگردد. مصر به دامان مردمش بازمی‌گردد تا اندیشه‌ها و نوشته‌های "سعد زغلول " و "الظاهر پیپرس " و "صلاح الدین " و "حسن البنا " و "جمال عبد الناصر " را تحقق بخشد و گمشده خود را بازیاید تا به گفته "جمال حمدان " اندیشمند راحل بزرگ مصری مثلث قدرت منطقه را کامل کند، یعنی جهان عرب ، ایران و ترکیه.

*ملت مصر به راه خود برای سرنگونی مبارک ادامه می‌دهد

هنگامی که خبرنگار یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای پیش از تظاهرات "جمعه خشم " در مصر از یک شهروند مصری پرسید که خوب می‌خواهید چه کنید، گویا رژیم مصر تصمیم گرفته تمام ارتباطات اینترنتی و تلفنی و فیس بوک را قطع کند، به سادگی توصیف ناپذیری گفت: این که مشکلی نیست، چون همه می‌دانند وقت اذان کی است ، همچنین می‌دانند نماز جمعه چقدر وقت می‌برد و پس از پایان نماز راهپیمایی خشم از مساجد آغاز خواهد شد و مردم با یکدیگر تلاقی خواهند کرد و با گرد آمدن در میدان تحریر و میادین دیگر مصر خواسته‌های خود را فریاد خواهند زد، حال در این راه حتی اگر اینترنت و تمام وسایل ارتباطی هم قطع باشد، باز ما به راه خود ادامه خواهیم داد.

* انقلاب ایران لرزه بر اندام رژیم صهیونیستی انداخت

از زمان انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 که رژیم صهیونیستی را وحشت زده و جهان غرب و شرق آن زمان را شگفت زده کرد،‌ ما که در آن زمان یک گروه دانشجویی فلسطینی بودیم و نام خود را گروه "الجرمق " گذاشته بودیم، همیشه این سوال را از خود می‌کردیم که آیا مردم اکنون در آسایش بسرمی‌برند، آیا خوبند، آیا مشکل جوامع عربی و اسلامی را باید در مردم جستجو کرد یا نخبگانی که جان و دلشان به معادلات بیگانگان و آکادیمی‌ها و تحصیل‌کردگان فرنگی بسته‌اند تا ببینند، آنها چه می‌گویند و چه می‌نویسند تا به سرعت نوشته‌ها و گفته‌های آنها و حتی شیوه خوردن و نوشیدن و خوابیدنشان را ترجمه و به ما القا کنند؟ یا این که نه واقعا این مردم هستند که مشکل دارند و باید مشکل را در آنها جستجو کرد و دیگر سودی از به انتظار نشستن نیست تا این که شاید زمانی فرارسد که این مردم بپاخیزند.

هنگامی که در آن زمان در جنوب لبنان بودیم، همان طور که گفتم گروه کوچکی را تشکیل ‌دادیم، گروه کوچکی بر روی خاک پاک جنوب لبنان تشکیل دادیم تا از انقلاب فلسطینی حمایت کنیم، با این که اندک بودیم، اما از هر قشر و طبقه و رنگ و نژادی در میان ما دیده می‌شد، فلسطینی، لبنانی، مصری، ترک، ایرانی، بحرینی، مراکشی، مسلمان، مسیحی، دروزی، سنی،‌ شیعه، راستگرا،‌ چپگرا، اسلامگرا و .. رهبر معنوی این گروه کسی جز استاد "منیر شفیق " مارکسیست لنینیست مسیحی فلسطینی‌ نبود که بعدها توسط "امام خمینی " (ره) اسلام آورد. در آن زمان کسی او را کشف نکرده بود،‌ اما بعدها و گذر زمان هنگامی‌که پس از چند دهه رهبران منطقه تغییر کردند و پس از پیروزی مردان خدا در می و ژوئن و روی آمدن رهبران جوان ماهیت واقعی و جوهره وجود این استاد ارجمند آشکار شد.

* مشکل در نخبگان غرب زده است که همچنان منتظر فرجی از بیگانه‌‌اند

امروز که در چهره تک تک جوانان و نوجوانان مصری که شعار آزادی و انقلاب و عدالت را سرمی‌دهند، نگاه می‌کنم، می‌بینم که آنها می‌خواهند روح را دوباره به ضلع اول مثلث قدرت منطقه بدمند، رویای سال‌های سال "جمال حمدان " و دیگر اندیشمند بزرگ مصری "عبد الوعاب المسیری " که آرزوی تحقق آن را داشتند. آن روزهای زیبا و شیرین و دل انگیز را به یاد می‌آورم، بیاد می‌آورم که آن گروه فلسطینی چگونه در راه آرمان‌های فلسطین فعالیت می‌کرد و مردمانی را در خود جای می‌داد که هر روز بیش‌تر از گذشته به این باور دست می‌یافتند که همه مردم خوبند مشکل را نباید در مردم جستجو کرد، مشکل در نخبگان غرب‌زده است که همچنان منتظر فرجی از ماورای بحار و بیگانگانه‌اند.

"سعد زغلول "رهبر بزرگ مصری برای ما نقل می‌کند، زمانی که به انگستان سفر کرده و قرار بر این شده بود که به دیدن ملکه این کشور بروم، به او گفتند که شرط این دیدار سرفرود آوردن و تعظیم در برابر ملکه است، در ابتدا پذیرفت، اما هنگامی که رو در روی ملکه ایستاد، نتوانست در برابر او تعظیم کند، او در این باره می‌گوید: وقتی در برابر ملکه ایستادم، حسی به من دست داد که نتوانستم مقابل او تعظیم کنم، هیئت مصری همراه با تعجب به این اقدام من نگاه کرد و بابت این کار مرا بسیار سرزنش نمود، وقتی دلیل این اقدام را از وی پرسیدند،‌ گفت: هنگامی‌که می‌خواستم در برابر ملکه انگلستان سرفرود بیاورم، احساسی عجیب و قوی مرا به عقب کشاند و مانع از این کار من شد، احساس می‌کردم تمام ملت مصر از من می‌خواستند، این کار را نکنم، به همین دلیل به این خواسته پاسخ گفتم و به احترام ملت بزرگ مصر از سرفرود آوردن در برابر مله انگلیس منصرف شدم.

آنچه امروز در خیابان‌های قاهره ، سوئز، اسکندریه، دمنهور، منوفیه، دمیاط و اسماعیلیه مصر بزرگ و با شکوه رخ می‌دهد، همان روح بزرگ مصر است که تصمیم گرفته از زیر بار سنگین کمپ دیوید که سه دهه است بر دوشش سنگینی می‌کند، بیرون آید و به هر قیمت جانی دوباره به این ضلع مثلث قدرت منطقه‌ای ببخشد.

*جوانان مصری درصدد بازگردان بیداری به سراسر جهان عرب هستند

آنچه جوانان مصری امروز انجام می‌دهند و خواستار تغییر و اصلاح آن هستند، در واقع بازگرداندن آگاهی و بیداری و وقار و متانت نه تنها به مصر که به سراسر جهان عرب است و هنگامی که به این هدف خود دست یابند، بی‌شک چهره منطقه نیز دستخوش تغییر و تحول خواهد شد.

کدامیک از ما در دهه هفتاد باور داشت، سگ پاسدار منافع آمریکا در منطقه،‌ شاه ایران اینگونه با خفت و خواری از کشور فرا کند و ایران به یکی از مهمترین پایگاه‌های حامی رزمندگان فلسطینی و قضیه فلسطین تبدیل شود. اما این اتفاق حادث شد و ما امروز در حالی سی و دومین سالگرد این معجزه را گرامی می‌داریم که ملت ایران بیش از هر زمان دیگری بر این شعار معروف پس از سرنگونی تخت طاووس تاکید می‌کنند که امروز ایران و فردا فلسطین.

کدامیک از ما در دهه هشتاد تصور می‌کرد که آقای رجب طیب اردوغان که در زمان دولت سکولار آتاتورک به جرم مشارکت در تظاهرات روز قدس که توسط سفارت ایران در استانبول برگزار شد و بازداشت گردید، امروز در راس دولتی قرار گیرد که شهدایی در کاروان شکستن محاصره غزه تقدیم کند و "نه " بزرگی به رژیم صهیونیستی بگوید و این رژیم را از هرگونه اقدام نابخردانه و تجاوز جدید علیه فلسطینی‌ها برحذر دارد و آن را بمثابه تجاوز علیه ترکیه قلمداد کند.

*پیروزی مصر، آزادی جهان عرب

و اکنون نوبت مصر است، این مصر و این ملت مصر است که حلقه فشار و محاصره را می‌شکند و جهانیان را غافلگیر می‌کند و می‌گوید که این توان و قدرت را دارد که بار دیگر برگه‌ای زرین در تاریخ رقم بزند،‌ برگه‌ای زرین هم در برابر فلسطین و هم در برابر دیگر ملل عرب و مسلمان.
امروز روز پشت کردن و تحریم کمپ دیوید توسط ملت آزاده مصر از هر طبقه، رنگ و جناح و جریان است ، از جنوب تا شمال آن و نیل آنها بر فرعونشان پیش از دمیدن صبح پیروز خواهد شد و با پیروزی مصر سرود رهایی و آزادی جهان عرب از رود تا رود سر داده خواهد و غزه و فلسطین از چنگال دژخیمان صهیونیست رها خواهد شد.

امروز روز سرنگونی دیکتاتورهاست و بازگرداندن عزت و کرامت ملت مصر است، با این که صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها تلاش وافر دارند تا برای یک روز هم که شده این رهایی و آزادی را به تاخیر بیاندازند.
این روز روزی است که در آن مصر هویت واقعی و فرهنگ و روح حقیقی خود را بازمی‌یابد و همه نه تنها در میدان آزادی که در سراسر مصر ندای آزادی و سرنگونی رژیم مصر را سرخواهند داد.

صادق‌الحسینی