معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4526360
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
زمانی که سایت آینده وابسته به جریان آشوب طلب داخلی، 10 روز پیش در واکنش به اظهارات دلسوزانه و روشنگرانه فرمانده کل سپاه در خصوص جریان فتنه، اقدام به گذاشتن کامنت‌هایی با محتوای تحریک به ترور فرماندهان سپاه از طریق عملیات انتحاری کرد، تصور نمی‌کردیم در کمتر از دو هفته راهبرد جریانی که همواره به دنبال تخریب و حذف نهادهای تأثیرگذار نظام هستند، عملیاتی شود.
خبر شهادت سردار شوشتری جانشین فرمانده نیروی زمینی سپاه و تعدادی از فرماندهان سپاه استان سیستان و بلوچستان و جمعی از معتمدین و سران قبایل منطقه که با هدف همگرایی و وحدت شیعه و سنی دور هم جمع شده بودند تا بار دیگر دشمن را از هدفی که همانا ایجاد اختلاف در میان مذاهب اسلامی است ناامید کنند، آنچنان تکان دهنده بود که در اندک زمانی تبدیل به یک بمب خبری در رسانه‌های داخلی و خارجی گردید. به ظاهر گروه تروریستی «ریگی» مسؤولیت این حمله تروریستی را بر عهده گرفت و با اعلام پذیرش چنین جنایتی، افکار عمومی را به سمتی سوق داد تا همچون دیگر حوادث مشابه، این حادثه نیز طبیعی جلوه داده شود، غافل از آنکه حوادث پیرامونی این حادثه و تحولات گذشته و حال، مانع از برداشت سطحی این جنایت می‌شود. بنابراین این اقدام تروریستی را باید از چند جنبه مورد بررسی قرار داد:
1- شهادت آرزوی همه مردان بزرگی است که سال‌های پررنجی را در فراق یاران سفر کرده خود سپری کرده‌اند. با این رویکرد باید گفت برای همه آن کسانی که دوران دفاع مقدس را درک کرده و سالیان درازی را با خاطرات برادران شهید خود گذرانده‌اند، شهادت بهترین ارمغان در پایان یک عمر مجاهدت خستگی‌ناپذیر است.
از این‌رو باید اعتراف کرد برای سرداران شهید شوشتری، محمدزاده و همه‌جان برکفانی که پس از عمری خدمت، با چهره‌ای خونین به پیشگاه پروردگار خویش شتافتند، شهادت آرزوی دیرینه‌ای بود که همه پیشکسوتان جهاد و شهادت در انتظار آن نشسته‌اند.
2- ساده‌انگارانه است اگر تصور شود یک گروه تروریستی همچون«ریگی» بدون دریافت اطلاعات لازم از سرویس‌های جاسوسی آمریکا و رژیم صهیونیستی تاکنون توانسته است در عملیات‌های تروریستی بزرگ در کشور ورود پیدا کرده و اقدام به عمل تروریستی نماید. اگر به بخش «حمایت از اقلیت‌ها و گروه‌های مخالف ایران» در سند راهبردی«کدام مسیر به سمت ایران؟» موسسه بروکینگز آمریکا که در ژوئن 2009 (خردادماه 1388) در آستانه انتخابات ریاست جمهوری منتشر شد، توجه داشته باشیم، درخواهیم یافت که این حرکت تروریستی دشمن و همه اقداماتی از این دست، در بستر برنامه‌ای سازماندهی شده علیه ملت مظلوم ایران و نیروهای جان بر کف نظام انجام می‌شود. این موسسه مشاوره‌ای کاخ سفید در سند راهبردی خود چنین بیان می‌کند: «ایالات متحده می‌تواند ابتدائاً با گروه‌های مختلف بومی ناراضی ایران» «کردها، بلوچ‌ها، اعراب و غیره» آماده همکاری باشد. ائتلافی از جنبش‌های بومی مخالف، به ویژه مرکب از ایرانی‌های ناراضی بر ثبات رژیم یک تهدید جدی خواهد بود. به علاوه ناآرامی‌هایی که خود گروه‌ها ایجاد می‌کنند، می‌تواند رژیم را در داخل تضعیف کند. ایالات متحده همچنین می‌تواند با کمک نظامی به این گروه‌ها، نیروهای رژیم روحانیون را شکست دهد. برای آمریکا، مفهوم محوری، شناسایی و حمایت از یک یا چند گروه مخالف ایران است، مثل حمایت از شورش‌های افغانستان، سیستان و بلوچستان، کردستان و چندین منطقه از جهان. ایالات متحده سلاح، پول، آموزش و کمک‌های سازمانی جهت حمایت از گروه‌هایی را که شکل می‌گیرند و توسعه می‌یابند، فراهم خواهد کرد. ایالات متحده پس از شناسایی گروه‌ها، به آنها در پایگاهی در کشور همسایه کمک می‌کند و درصدد برمی‌آید تا حمایت ملی برای این گروه‌ها دست و پا کند و به آنها کمک کند تا زیرساخت‌های خود را جهت پشتیبانی از انجام عملیات در داخل ایران،تقویت کند.»
با توجه به چنین سند روشنی از دخالت آمریکا در تحریک و هدایت گروه‌های تروریستی، آیا باید پذیرفت که گروه تروریستی «ریگی» بدون حمایت و پشتیبانی آمریکا اقدام به چنین عمل فجیعی نموده است؟ وجود دو حادثه در کمتر از یک ماه در کردستان و سیستان و بلوچستان که در اولی منجر به شهادت یک ماموستای ولایت‌مدار و در دومی به شهادت سرداران سپاه و سران طوایف و قبایل سیستان و بلوچستان انجامید گویای این واقعیت است که آمریکا صحنه‌گردان اصلی چنین حوادثی است و نمی‌توان به سهولت از کنار آن گذشت.
3- بحث دیگر پیوند برخی جریانات فکری و رسانه‌ای داخل با عوامل خارجی این حادثه است. فرمانده‌ای براساس وظایف سازمانی و رسالت تشکیلاتی خود از طرح دشمن در ایجاد اغتشاش و کودتای مخملی در کشور سخن می‌گوید و یک سایت متعلق به جریان آشوب در انتخابات، آن فرمانده را تهدید به ترور می‌کند و در کمتر از دو هفته، حادثه‌ای در نقطه‌ای ازاین سرزمین آن هم به همان شیوه‌ای که تهدید کرده بودند، برای جانشین نیروی زمینی سپاه اتفاق می‌افتد. آیا چنین حادثه‌ای را باید یک اتفاق تصادفی فرض کرد یا آن را در بستر یک سناریوی سازماندهی شده تصور نمود؟
امروز هر چند سپاه در سوگ عزیزانی نشسته که در فضای فتنه قد علم کرده و بهترین یارانش را از او گرفته است، ولی روشن است با اراده پولادینی که در صف مستحکم یاران خمینی عزیز و رهبری عظیم‌الشأن انقلاب است،نه این شهادت و نه هیچ تحرکی از سوی دشمن مانع اهداف متعالی سپاه نخواهد شد.
خبر شهادت سردار شوشتری جانشین فرمانده نیروی زمینی سپاه و تعدادی از فرماندهان سپاه استان سیستان و بلوچستان و جمعی از معتمدین و سران قبایل منطقه که با هدف همگرایی و وحدت شیعه و سنی دور هم جمع شده بودند تا بار دیگر دشمن را از هدفی که همانا ایجاد اختلاف در میان مذاهب اسلامی است ناامید کنند، آنچنان تکان دهنده بود که در اندک زمانی تبدیل به یک بمب خبری در رسانه‌های داخلی و خارجی گردید. به ظاهر گروه تروریستی «ریگی» مسؤولیت این حمله تروریستی را بر عهده گرفت و با اعلام پذیرش چنین جنایتی، افکار عمومی را به سمتی سوق داد تا همچون دیگر حوادث مشابه، این حادثه نیز طبیعی جلوه داده شود، غافل از آنکه حوادث پیرامونی این حادثه و تحولات گذشته و حال، مانع از برداشت سطحی این جنایت می‌شود. بنابراین این اقدام تروریستی را باید از چند جنبه مورد بررسی قرار داد:
1- شهادت آرزوی همه مردان بزرگی است که سال‌های پررنجی را در فراق یاران سفر کرده خود سپری کرده‌اند. با این رویکرد باید گفت برای همه آن کسانی که دوران دفاع مقدس را درک کرده و سالیان درازی را با خاطرات برادران شهید خود گذرانده‌اند، شهادت بهترین ارمغان در پایان یک عمر مجاهدت خستگی‌ناپذیر است.
از این‌رو باید اعتراف کرد برای سرداران شهید شوشتری، محمدزاده و همه‌جان برکفانی که پس از عمری خدمت، با چهره‌ای خونین به پیشگاه پروردگار خویش شتافتند، شهادت آرزوی دیرینه‌ای بود که همه پیشکسوتان جهاد و شهادت در انتظار آن نشسته‌اند.
2- ساده‌انگارانه است اگر تصور شود یک گروه تروریستی همچون«ریگی» بدون دریافت اطلاعات لازم از سرویس‌های جاسوسی آمریکا و رژیم صهیونیستی تاکنون توانسته است در عملیات‌های تروریستی بزرگ در کشور ورود پیدا کرده و اقدام به عمل تروریستی نماید. اگر به بخش «حمایت از اقلیت‌ها و گروه‌های مخالف ایران» در سند راهبردی«کدام مسیر به سمت ایران؟» موسسه بروکینگز آمریکا که در ژوئن 2009 (خردادماه 1388) در آستانه انتخابات ریاست جمهوری منتشر شد، توجه داشته باشیم، درخواهیم یافت که این حرکت تروریستی دشمن و همه اقداماتی از این دست، در بستر برنامه‌ای سازماندهی شده علیه ملت مظلوم ایران و نیروهای جان بر کف نظام انجام می‌شود. این موسسه مشاوره‌ای کاخ سفید در سند راهبردی خود چنین بیان می‌کند: «ایالات متحده می‌تواند ابتدائاً با گروه‌های مختلف بومی ناراضی ایران» «کردها، بلوچ‌ها، اعراب و غیره» آماده همکاری باشد. ائتلافی از جنبش‌های بومی مخالف، به ویژه مرکب از ایرانی‌های ناراضی بر ثبات رژیم یک تهدید جدی خواهد بود. به علاوه ناآرامی‌هایی که خود گروه‌ها ایجاد می‌کنند، می‌تواند رژیم را در داخل تضعیف کند. ایالات متحده همچنین می‌تواند با کمک نظامی به این گروه‌ها، نیروهای رژیم روحانیون را شکست دهد. برای آمریکا، مفهوم محوری، شناسایی و حمایت از یک یا چند گروه مخالف ایران است، مثل حمایت از شورش‌های افغانستان، سیستان و بلوچستان، کردستان و چندین منطقه از جهان. ایالات متحده سلاح، پول، آموزش و کمک‌های سازمانی جهت حمایت از گروه‌هایی را که شکل می‌گیرند و توسعه می‌یابند، فراهم خواهد کرد. ایالات متحده پس از شناسایی گروه‌ها، به آنها در پایگاهی در کشور همسایه کمک می‌کند و درصدد برمی‌آید تا حمایت ملی برای این گروه‌ها دست و پا کند و به آنها کمک کند تا زیرساخت‌های خود را جهت پشتیبانی از انجام عملیات در داخل ایران،تقویت کند.»
با توجه به چنین سند روشنی از دخالت آمریکا در تحریک و هدایت گروه‌های تروریستی، آیا باید پذیرفت که گروه تروریستی «ریگی» بدون حمایت و پشتیبانی آمریکا اقدام به چنین عمل فجیعی نموده است؟ وجود دو حادثه در کمتر از یک ماه در کردستان و سیستان و بلوچستان که در اولی منجر به شهادت یک ماموستای ولایت‌مدار و در دومی به شهادت سرداران سپاه و سران طوایف و قبایل سیستان و بلوچستان انجامید گویای این واقعیت است که آمریکا صحنه‌گردان اصلی چنین حوادثی است و نمی‌توان به سهولت از کنار آن گذشت.
3- بحث دیگر پیوند برخی جریانات فکری و رسانه‌ای داخل با عوامل خارجی این حادثه است. فرمانده‌ای براساس وظایف سازمانی و رسالت تشکیلاتی خود از طرح دشمن در ایجاد اغتشاش و کودتای مخملی در کشور سخن می‌گوید و یک سایت متعلق به جریان آشوب در انتخابات، آن فرمانده را تهدید به ترور می‌کند و در کمتر از دو هفته، حادثه‌ای در نقطه‌ای ازاین سرزمین آن هم به همان شیوه‌ای که تهدید کرده بودند، برای جانشین نیروی زمینی سپاه اتفاق می‌افتد. آیا چنین حادثه‌ای را باید یک اتفاق تصادفی فرض کرد یا آن را در بستر یک سناریوی سازماندهی شده تصور نمود؟
امروز هر چند سپاه در سوگ عزیزانی نشسته که در فضای فتنه قد علم کرده و بهترین یارانش را از او گرفته است، ولی روشن است با اراده پولادینی که در صف مستحکم یاران خمینی عزیز و رهبری عظیم‌الشأن انقلاب است،نه این شهادت و نه هیچ تحرکی از سوی دشمن مانع اهداف متعالی سپاه نخواهد شد.