معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4526219
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
با آغاز مبارزه جدی با فساد اقتصادی و مالی، یقینا زمزمه ها و بتدریج فریادها و نعره های مخالفت با آن بلند خواهد شد. این مخالفت ها عمدتا از سوی کسانی خواهد بود که از این اقدام بزرگ متضرر می شوند و طبیعی است بد دلانی که با سعادت ملت و کشور مخالفند یا ساده دلانی که از القائات آنان تاثیر پذیرفته اند با آنان همصدا شوند. این مخالفت ها نباید در عزم راسخ شما تردید بیفکند. (فرازی از فرمان هشت ماده ای رهبر معظم انقلاب خطاب به سران سه قوه در باب مبارزه با مفاسد اقتصادی)
حماسه عظیم و ابهت آفرین 22 خرداد از سویی دارای بازتاب های فراوان از منظر داخلی و بین المللی و نشانه قدرت تصمیم گیری مردم در تعیین سرنوشت سیاسی کشور خود بود و از سویی دیگر نتیجه آن، تاب تحمل برخی از متضرران را گرفت. کاندیداهای اصلاح طلب که به زعم خود نتیجه انتخابات را تنها براساس حدس و گمان های انجام گرفته طیف هواداران خود ارزیابی می کردند پس از انتشار اولین نتایج شمارش آراء شگفت زده شدند و به قول خودشان نتایج را بهت آور و مضحک قلمداد کردند. سپس پروژه القاء تقلب و تخلف در انتخابات را همزمان با دستور اغتشاش و آشوب که برای زمان اعلام نتایج درنظر داشتند روی میز گذاشته و دستور اجرای آن را صادر کردند. البته نمی توان آنها را کاملا بی اطلاع از نتیجه به دست آمده دانست. چه اینکه آنها پس از انجام مناظرات و از میان رفتن موازنه آراء به نفع احمدی نژاد در نظرسنجی های قبل از انتخابات احتمال شکست برایشان محرز شده بود. لذا از قبل خود را برای روز بعد از انتخابات احتمال شکست برایشان محرز شده بود. لذا از قبل خود را برای روز بعد از انتخابات آماده کرده بودند بانک عدالت خواهی و مبارزه با فساد وقتی از حنجره رقیبشان برخواست به خود لرزیدند و به فکر رایزنی و چاره اندیشی افتادند تا آب رفته را به جوی برگردانند. ملاقات پی درپی اعضاء کمیته ایکس در راستای پروژه تخریب عملا ناکام مانده بود. فرصت به سرعت طی می شد و آراء خاموش برخلاف انتظار آنها داشت به سبد حریف می ریخت. البته تحلیل آنها از آراء خاموش با تحلیل جبهه اصول گرا متفاوت است. آراء خاموش از منظر آنها آراء کسانی است که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند. اما در واقع آراء خاموش متعلق به روستاها و نقاط محرومی است که سالها از دید دولتمردان دور بوده و در تقسیمات کشوری و برخورداری از خدمات و امکانات همیشه کنج حاشیه بوده و سهم اندکی داشته اند خدمات دولت نهم سبب شد دراین انتخابات به حمایت از دولتی که آنها را در عرصه مواهب کشور سهیم کرده بود به صحنه کشانده و وارد میدان شوند.
پروژه تقابل با حاکمیت اکنون در مرحله اجرا است. پروژه ای که ابزار اجرایی آن در واقع برخی هستند که به ظاهر خود را از هواداران موسوی و هواداران کروبی می نامند و در واقع با افرادی آشوب طلب و اغتشاش آفرین هماهنگ شده و با برنامه ریزی های قبلی وارد خیابان ها شده اند. اصلاح طلبان که از ندای رئیس جمهور در راستای مبارزه با شبکه مافیای قدرت و ثروت حسابی دست و پای خود را گم کرده اند تصمیم دارند تا پروژه آشوب خود را به سمت بحران و التهاب تا سالگرد 18 تیر بکشانند و پروژه «میدان تیان آن من تهران» را راه اندازی کنند. آنها حتی از دست خودشان هم عصبانی اند. چرا که آراء ریخته شد، به نفع آنها به حساب نظام واریز شد و شکست به حساب خودشان. در واقع آنها می خواهند بازی باخت- برد را به برد- برد تغییر دهند. چرا که از ندای عدالت خواهی ترسیده اند. مرگ را گرفته اند تا بتوانند در فشاری که از طریق این آشوب ها ناامنی ها ایجاد می کنند دولت و نظام را مجبور کنند در تعامل با آنها وارد رایزنی شده و برای آنها حاشیه امنی درنظر بگیرد و به قولی به تب راضی شوند. پرونده های فساد اقتصادی و مالی آنها اکنون روشده و مردم باهوش سیاسی عمیق خود آنها را از لایه های پنهان مافیایی به صحنه علنی محاکمه کشانده اند و از احمدی نژاد انتظار دارند تا دراین مبارزه ای که آغاز کرده لحظه ای کوتاه نیاید. این نکته و استمرار گفته های رئیس جمهور مبنی بر فاش سازی عناصر اصلی، آنها را مجبور به چانه زنی کرده است. آنها قصد دارند در سایه این التهابات به دو هدف نائل شوند.
نخست آنکه با چانه زنی از بالا (انتقال التهابات به سمت رهبری با ارسال نامه های متعدد) و فشار از پائین (تحریک مردم برای ادامه شورش های خیابانی) بتوانند دست دولت را از رسیدن به پرونده های اقتصادی و فاش کردن اسامی کوتاه کرده و برای خود حاشیه امنی درست کنند. آنگاه در فرصت مقتضی خواهند توانست آثار مخرب این شور عدالت خواهی و حق طلبی که دامن آنها را گرفته است، مهار و از اذهان مردم دور کنند.
دوم آنکه اگر در این کارزار نتوانستند به اهداف داخلی مورد نظر دست یابند کم ترین بهره آن این است که در مجامع بین المللی برای خود دوستانی پیدا کرده اند که می توانند خود را به عنوان سران مبارزه معرفی کرده و به عنوان اپوزیسیون مخالف دولت همواره مورد حمایت قرارگیرند. در واقع پایگاه امنی در خارج از کشور برای خود ایجاد کنند. (حمایت رسانه ها و محافل غربی از بروز این تشنجات و تأکید بر ادامه این روند نشانه هایی از تحقق این موضوع است.)
اما راهکارهای پیشنهادی آنها برای رسیدن به اهداف ذکر شده چیست؟
اولین راهکار فشار برای ابطال انتخابات است. انتخاباتی که در طول سی سال از گذشت انقلاب از لحاظ میزان مشارکت و حضور حداکثری بی نظیر بود و در حقیقت لبیکی بود به فرامین رهبری و مشتی بود بر دهان یاوه گویانی که منتظر بودند تا جدایی ملت را از حکومت نظاره کند. اصلاح طلبان در حالی به ابطال نتیجه انتخابات پافشاری می کنند که از سویی مدعی اند که با تحلیل های انجام شده از طرف کارشناسان و اخبار موثق رسیده از ناحیه ستادهای خودشان، آراء ریخته شده به نفع آنها بوده است. اگر این فرض را درست بدانیم سؤالاساسی این است که چرا آنها که ادعای آراء بیشتر را دارند به جای تأکید بر باز شماری آراء بر ابطال آراء تأکید می کنند؟
دومین راهکار کشاندن این درگیری ها تا زمان سالگرد 18تیر و ادامه آن به صورت برگزاری تحصن است. البته آنها برای این مسئله با سه مشکل اساسی روبرو هستند. اول طول مدت زمان است که می تواند به مرور از میزان هواداران کم کند. دوم مکان تحصن. و سوم افراد حاضر به شرکت در تحصن هستند که با توجه به فصل امتحانات دانشگاه ها این سه موضوع می تواند آنها را برای برگزاری تحصن دچار تردید کند.
با توجه به نکات ذکر شده لازم است تا اصولگرایان و مردم عزیز و بیدار به چند نکته اساسی برای مقابله با این اهداف توجه کنند.
اول آنکه هدایت و رهبری بی نظیر و عالمانه و هوشمندانه رهبر معظم انقلاب قطعا دشمنان نظام و انقلاب را سرجای خود خواهد نشاند. بیانات رهبری در خصوص نتیجه انتخابات مبنی بر این نکته که «مردم با انتخابی که انجام دادند نشان دادند به ایستادگی در برابر زورگویان و زیاده خواهان و پایداری برای احقاق حق افتخار می کند.» نشان دهنده این موضوع است. گوش سپردن به فرامین رهبری به عنوان ناخدای کشتی نظام، بدون شک می تواند ما را از این شرایط به ساحل امن هدایت رهسپار کند.
دوم آنکه با توجه به رهنمودهای مقام معظم رهبری در پیامی که به مناسبت حماسه 22خرداد صادر فرمودند مردم باید با هوشیاری در برابر تحریکات بدخواهانه که سعی دارند شیرینی انتخابات را از کام ملت بزدایند برخورد کنند و از هرگونه رفتار و گفتار تحریک آمیز و بدگمانانه پرهیز کرده و اجازه دهند تا عدالت خواهی و مبارزه ای که بر علیه فساد آغاز شده برطبق مراحل قانونی و از طریق رئیس دولت پیگیری شود. البته مردم نباید از مطالبات به حق خود هرگز کوتاه آمده و صرف نظر کنند یا به خواست مخالفان مبنی بر مصلحت سنجی های ادواری تن دهند.
نویسنده:فاطمه فلاح
حماسه عظیم و ابهت آفرین 22 خرداد از سویی دارای بازتاب های فراوان از منظر داخلی و بین المللی و نشانه قدرت تصمیم گیری مردم در تعیین سرنوشت سیاسی کشور خود بود و از سویی دیگر نتیجه آن، تاب تحمل برخی از متضرران را گرفت. کاندیداهای اصلاح طلب که به زعم خود نتیجه انتخابات را تنها براساس حدس و گمان های انجام گرفته طیف هواداران خود ارزیابی می کردند پس از انتشار اولین نتایج شمارش آراء شگفت زده شدند و به قول خودشان نتایج را بهت آور و مضحک قلمداد کردند. سپس پروژه القاء تقلب و تخلف در انتخابات را همزمان با دستور اغتشاش و آشوب که برای زمان اعلام نتایج درنظر داشتند روی میز گذاشته و دستور اجرای آن را صادر کردند. البته نمی توان آنها را کاملا بی اطلاع از نتیجه به دست آمده دانست. چه اینکه آنها پس از انجام مناظرات و از میان رفتن موازنه آراء به نفع احمدی نژاد در نظرسنجی های قبل از انتخابات احتمال شکست برایشان محرز شده بود. لذا از قبل خود را برای روز بعد از انتخابات احتمال شکست برایشان محرز شده بود. لذا از قبل خود را برای روز بعد از انتخابات آماده کرده بودند بانک عدالت خواهی و مبارزه با فساد وقتی از حنجره رقیبشان برخواست به خود لرزیدند و به فکر رایزنی و چاره اندیشی افتادند تا آب رفته را به جوی برگردانند. ملاقات پی درپی اعضاء کمیته ایکس در راستای پروژه تخریب عملا ناکام مانده بود. فرصت به سرعت طی می شد و آراء خاموش برخلاف انتظار آنها داشت به سبد حریف می ریخت. البته تحلیل آنها از آراء خاموش با تحلیل جبهه اصول گرا متفاوت است. آراء خاموش از منظر آنها آراء کسانی است که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند. اما در واقع آراء خاموش متعلق به روستاها و نقاط محرومی است که سالها از دید دولتمردان دور بوده و در تقسیمات کشوری و برخورداری از خدمات و امکانات همیشه کنج حاشیه بوده و سهم اندکی داشته اند خدمات دولت نهم سبب شد دراین انتخابات به حمایت از دولتی که آنها را در عرصه مواهب کشور سهیم کرده بود به صحنه کشانده و وارد میدان شوند.
پروژه تقابل با حاکمیت اکنون در مرحله اجرا است. پروژه ای که ابزار اجرایی آن در واقع برخی هستند که به ظاهر خود را از هواداران موسوی و هواداران کروبی می نامند و در واقع با افرادی آشوب طلب و اغتشاش آفرین هماهنگ شده و با برنامه ریزی های قبلی وارد خیابان ها شده اند. اصلاح طلبان که از ندای رئیس جمهور در راستای مبارزه با شبکه مافیای قدرت و ثروت حسابی دست و پای خود را گم کرده اند تصمیم دارند تا پروژه آشوب خود را به سمت بحران و التهاب تا سالگرد 18 تیر بکشانند و پروژه «میدان تیان آن من تهران» را راه اندازی کنند. آنها حتی از دست خودشان هم عصبانی اند. چرا که آراء ریخته شد، به نفع آنها به حساب نظام واریز شد و شکست به حساب خودشان. در واقع آنها می خواهند بازی باخت- برد را به برد- برد تغییر دهند. چرا که از ندای عدالت خواهی ترسیده اند. مرگ را گرفته اند تا بتوانند در فشاری که از طریق این آشوب ها ناامنی ها ایجاد می کنند دولت و نظام را مجبور کنند در تعامل با آنها وارد رایزنی شده و برای آنها حاشیه امنی درنظر بگیرد و به قولی به تب راضی شوند. پرونده های فساد اقتصادی و مالی آنها اکنون روشده و مردم باهوش سیاسی عمیق خود آنها را از لایه های پنهان مافیایی به صحنه علنی محاکمه کشانده اند و از احمدی نژاد انتظار دارند تا دراین مبارزه ای که آغاز کرده لحظه ای کوتاه نیاید. این نکته و استمرار گفته های رئیس جمهور مبنی بر فاش سازی عناصر اصلی، آنها را مجبور به چانه زنی کرده است. آنها قصد دارند در سایه این التهابات به دو هدف نائل شوند.
نخست آنکه با چانه زنی از بالا (انتقال التهابات به سمت رهبری با ارسال نامه های متعدد) و فشار از پائین (تحریک مردم برای ادامه شورش های خیابانی) بتوانند دست دولت را از رسیدن به پرونده های اقتصادی و فاش کردن اسامی کوتاه کرده و برای خود حاشیه امنی درست کنند. آنگاه در فرصت مقتضی خواهند توانست آثار مخرب این شور عدالت خواهی و حق طلبی که دامن آنها را گرفته است، مهار و از اذهان مردم دور کنند.
دوم آنکه اگر در این کارزار نتوانستند به اهداف داخلی مورد نظر دست یابند کم ترین بهره آن این است که در مجامع بین المللی برای خود دوستانی پیدا کرده اند که می توانند خود را به عنوان سران مبارزه معرفی کرده و به عنوان اپوزیسیون مخالف دولت همواره مورد حمایت قرارگیرند. در واقع پایگاه امنی در خارج از کشور برای خود ایجاد کنند. (حمایت رسانه ها و محافل غربی از بروز این تشنجات و تأکید بر ادامه این روند نشانه هایی از تحقق این موضوع است.)
اما راهکارهای پیشنهادی آنها برای رسیدن به اهداف ذکر شده چیست؟
اولین راهکار فشار برای ابطال انتخابات است. انتخاباتی که در طول سی سال از گذشت انقلاب از لحاظ میزان مشارکت و حضور حداکثری بی نظیر بود و در حقیقت لبیکی بود به فرامین رهبری و مشتی بود بر دهان یاوه گویانی که منتظر بودند تا جدایی ملت را از حکومت نظاره کند. اصلاح طلبان در حالی به ابطال نتیجه انتخابات پافشاری می کنند که از سویی مدعی اند که با تحلیل های انجام شده از طرف کارشناسان و اخبار موثق رسیده از ناحیه ستادهای خودشان، آراء ریخته شده به نفع آنها بوده است. اگر این فرض را درست بدانیم سؤالاساسی این است که چرا آنها که ادعای آراء بیشتر را دارند به جای تأکید بر باز شماری آراء بر ابطال آراء تأکید می کنند؟
دومین راهکار کشاندن این درگیری ها تا زمان سالگرد 18تیر و ادامه آن به صورت برگزاری تحصن است. البته آنها برای این مسئله با سه مشکل اساسی روبرو هستند. اول طول مدت زمان است که می تواند به مرور از میزان هواداران کم کند. دوم مکان تحصن. و سوم افراد حاضر به شرکت در تحصن هستند که با توجه به فصل امتحانات دانشگاه ها این سه موضوع می تواند آنها را برای برگزاری تحصن دچار تردید کند.
با توجه به نکات ذکر شده لازم است تا اصولگرایان و مردم عزیز و بیدار به چند نکته اساسی برای مقابله با این اهداف توجه کنند.
اول آنکه هدایت و رهبری بی نظیر و عالمانه و هوشمندانه رهبر معظم انقلاب قطعا دشمنان نظام و انقلاب را سرجای خود خواهد نشاند. بیانات رهبری در خصوص نتیجه انتخابات مبنی بر این نکته که «مردم با انتخابی که انجام دادند نشان دادند به ایستادگی در برابر زورگویان و زیاده خواهان و پایداری برای احقاق حق افتخار می کند.» نشان دهنده این موضوع است. گوش سپردن به فرامین رهبری به عنوان ناخدای کشتی نظام، بدون شک می تواند ما را از این شرایط به ساحل امن هدایت رهسپار کند.
دوم آنکه با توجه به رهنمودهای مقام معظم رهبری در پیامی که به مناسبت حماسه 22خرداد صادر فرمودند مردم باید با هوشیاری در برابر تحریکات بدخواهانه که سعی دارند شیرینی انتخابات را از کام ملت بزدایند برخورد کنند و از هرگونه رفتار و گفتار تحریک آمیز و بدگمانانه پرهیز کرده و اجازه دهند تا عدالت خواهی و مبارزه ای که بر علیه فساد آغاز شده برطبق مراحل قانونی و از طریق رئیس دولت پیگیری شود. البته مردم نباید از مطالبات به حق خود هرگز کوتاه آمده و صرف نظر کنند یا به خواست مخالفان مبنی بر مصلحت سنجی های ادواری تن دهند.
نویسنده:فاطمه فلاح