معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4352589
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 319
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
این روباتهای مارپیچی سری کوچک داشته و با استفاده از ساختار مارپیچی خود درون آب می خزند. تنها با استفاده از میکروسکوپ می توان این میکروروباتهای 25 تا 60 میکرونی را مشاهده کرد زیرا آنها تقریبا در ابعاد باکتریهای مژکدار هستند.
محققان نام این ابداع را باکتریهای مژکدار مصنوعی یا ABF گذاشته و هدف اصلی از ابداع آن را توانایی روبات در حرکت در مسیری تعیین شده و تحت کنترل عنوان کرده اند.
باکتریهایی که ABF با الهام از آنها ساخته شده است در طبیعت می توانند باعث بروز بیماری شوند و در مقابل نمونه های روباتیک این باکتریها تنها به منظور درمان بیماریها در آینده ابداع شده اند.
ABFها از لایه های بسیار نازک رسوبات ایندیوم، گالیوم، آرسنیک و کرومیوم بر روی سطحی با توالی خاص تولید شده اند که به دلیل شبکه بندی نابرابر مولکولی به محض جدا شدن از سطح، شکلی مارپیچی به خود می گیرند.
سر ABFها از لایه های متشکل از طلا، کرومیوم و نیکل تشکیل شده است. نیکل نسبت به بقیه عناصر استفاده شده از خواص مغناطیسی برخوردار است که دانشمندان با استفاده از همین سر مغناطیسی می توانند روبات را در مسیر مورد نظر هدایت کنند. حرکات و مسیر طی شده ABF را می توان با استفاده از میکروسکوپ مشاهده کرده و به ثبت رساند.
با استفاده از نرم افزاری که توسط تیم تحقیقاتی ETH ابداع شده و با کمک ایجاد تغییرات در میدان مغناطیسی می توان روبات را به مسیری خاص هدایت کرد ABF می تواند در جهت های رو به جلو و رو به عقب، بالا و پایین حرکت کرده و توانایی انجام حرکات چرخشی را نیز دارد.
در حال حاضر سرعت حرکت ABF در حدود 20 میکرون در ثانیه بوده و دانشمندان قصد دارند این سرعت را تا 100 میکرون در ثانیه افزایش دهند. این در حالی است که سرعت حرکت طبیعی این باکتریها 30 میکرون در ثانیه عنوان شده است.
بیشترین موارد استفاده از ABFها در زمینه پزشکی خواهد بود. این میکروروباتها می توانند ذرات دارویی را به هدفهایی تعیین شده در بدن منتقل کنند از دیگر توانایی های ABF از بین بردن رسوبات در عروق و یا ایجاد تغییرات ساختاری در ساختارهای سلولی است که زیست شناسان در حالت عادی قادر به مطالعه و بررسی آنها نخواهند بود.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این روبات در حال حاضر نیازمند آزمایشهای متعدد است تا قبل از استفاده در بدن انسان توانایی های خود را در حرکت دقیق در مسیر تعیین شده و موقعیت یابی به اثبات برساند. افزایش سرعت و کاهش ابعاد ABF از دیگر اهدافی است که محققان ETH قصد دارند به آن دست یابند.
محققان نام این ابداع را باکتریهای مژکدار مصنوعی یا ABF گذاشته و هدف اصلی از ابداع آن را توانایی روبات در حرکت در مسیری تعیین شده و تحت کنترل عنوان کرده اند.
باکتریهایی که ABF با الهام از آنها ساخته شده است در طبیعت می توانند باعث بروز بیماری شوند و در مقابل نمونه های روباتیک این باکتریها تنها به منظور درمان بیماریها در آینده ابداع شده اند.
ABFها از لایه های بسیار نازک رسوبات ایندیوم، گالیوم، آرسنیک و کرومیوم بر روی سطحی با توالی خاص تولید شده اند که به دلیل شبکه بندی نابرابر مولکولی به محض جدا شدن از سطح، شکلی مارپیچی به خود می گیرند.
سر ABFها از لایه های متشکل از طلا، کرومیوم و نیکل تشکیل شده است. نیکل نسبت به بقیه عناصر استفاده شده از خواص مغناطیسی برخوردار است که دانشمندان با استفاده از همین سر مغناطیسی می توانند روبات را در مسیر مورد نظر هدایت کنند. حرکات و مسیر طی شده ABF را می توان با استفاده از میکروسکوپ مشاهده کرده و به ثبت رساند.
با استفاده از نرم افزاری که توسط تیم تحقیقاتی ETH ابداع شده و با کمک ایجاد تغییرات در میدان مغناطیسی می توان روبات را به مسیری خاص هدایت کرد ABF می تواند در جهت های رو به جلو و رو به عقب، بالا و پایین حرکت کرده و توانایی انجام حرکات چرخشی را نیز دارد.
در حال حاضر سرعت حرکت ABF در حدود 20 میکرون در ثانیه بوده و دانشمندان قصد دارند این سرعت را تا 100 میکرون در ثانیه افزایش دهند. این در حالی است که سرعت حرکت طبیعی این باکتریها 30 میکرون در ثانیه عنوان شده است.
بیشترین موارد استفاده از ABFها در زمینه پزشکی خواهد بود. این میکروروباتها می توانند ذرات دارویی را به هدفهایی تعیین شده در بدن منتقل کنند از دیگر توانایی های ABF از بین بردن رسوبات در عروق و یا ایجاد تغییرات ساختاری در ساختارهای سلولی است که زیست شناسان در حالت عادی قادر به مطالعه و بررسی آنها نخواهند بود.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این روبات در حال حاضر نیازمند آزمایشهای متعدد است تا قبل از استفاده در بدن انسان توانایی های خود را در حرکت دقیق در مسیر تعیین شده و موقعیت یابی به اثبات برساند. افزایش سرعت و کاهش ابعاد ABF از دیگر اهدافی است که محققان ETH قصد دارند به آن دست یابند.